ئایا ئه‌و حه‌دیسه زه‌عیفه که ده‌فه‌رموێت: «الْجَنَّةُ تَحْتَ أَقْدَامِ الْأُمَّهَاتِ»[1]؟

به‌ڵێ حه‌دیسه‌که زه‌عیفه، به‌ڵام له‌م باره‌وه حه‌دیسێکی تر هه‌یه که پێغه‌مبه‌ری خوا (علیه الصّلاة والسّلام) به کابرای یاوه‌ری فه‌رموو: دایکت ماوه؟ عه‌رزی کرد: به‌ڵێ، فه‌رمووی ده خزمه‌تی بکه چونکه به‌هه‌شت له ژێر پێیایه‌تی.[2] که‌وابوو به‌هه‌شت له ژێر پێی دایکاندایه، به‌ڵام ئه‌و حه‌دیسه به‌و ده‌قه زه‌عیفه؛ واللّه تعالی أعلم.

یه‌که‌م دڵنیا نیم له‌وه‌ی که حه‌دیسه‌که ئاوا بفه‌رموێت، یه‌عنی بفه‌رموێت رۆژی قیامه‌ت نایێت هه‌تاوه‌کو فیتنه‌یه‌ک روو له یه‌کیه‌کی ماڵی موسوڵمانان نه‌کات، حه‌دیسی وا نازانم، ئه‌گه‌ر جه‌نابت بۆت بنووسیمایێت و عه‌ره‌بیه‌که‌یت پێ بووتایێتم ئه‌وه باشتر بوو. به‌ڵام واش نازانم که ئه‌و فیتنه‌یه مه‌به‌ست له ته‌له‌فزیۆن بێت، چونکه یه‌کێکی وه‌کو موسته‌فا مه‌حموود (رحمه اللّه) که نووسه‌رێکی میسری بوو ده‌یوت مه‌به‌ست عیلمه! ئێ عیلمیش مومکینه ببێت به فیتنه. پاشان ئینته‌رنێته‌که خۆی نابێت به فیتنه ئه‌گه‌ر خۆت نه‌یکه‌یت به فیتنه! چه‌قۆیه‌ک له ماڵه‌که‌تاندایه خۆت نه‌یکه‌یت به فیتنه نابێت به فیتنه، چه‌قۆ بۆ خه‌ڵک کوشتنیش به کار دێت و ده‌شتوانی مه‌ڕێکی پێ سه‌ر ببڕیت. ده‌مانچه‌یه‌کت له ماڵه‌وه هه‌‌یه ده‌توانیت خۆی پێ بکوژیت خوا نه‌خواسته و ده‌توانیت خه‌ڵکی بێتاوانی پێ بکوژیت و ده‌شتوانیت دیفاع له خۆت بکه‌یت که جه‌رده هاته سه‌رت بیکوژیت؛ ئیته‌رنێتیش وایه. ئێمه خۆمان چه‌ند ئیستیفاده له‌م ئینته‌رنێته ده‌که‌ین هه‌ر مه‌گه‌ر خوا خۆی بزانێت چه‌ند ئیستیفاده‌ی لێ ده‌که‌ین له گه‌ڕان به دوای ئه‌و هه‌موو زانیاریانه‌دا، به‌ڕاستی شۆڕشی زانیارییه. که‌وابوو ناشێت وا بڵێین، بڵێین ئه‌مه فیتنه‌یه؛ واللّه تعالی أعلم.