ئێمه هیچ شتێکمان ده‌رباره‌ی ئه‌وه پێ نه‌گه‌یشتووه‌و هیچ به‌ڵگه‌یه‌کیشمان نییه، ئه‌مه غه‌یبێکی دووره‌و ئێمه نایزانین. غه‌یب و نهێنی له‌ڕێی وه‌حیه‌وه ده‌زانرێت و ده‌بێت قورئان و سوننه‌ت شتێکی ده‌رباره وتبێت. بۆیه ئه‌گه‌ر باسیشیان نه‌کردبێت ئه‌وه ئیتر ئێمه نایزانین. بۆیه ئێمه هه‌ر ناشزانین سه‌یدنا ئاده‌م به چ زمانێک قسه‌ی کردووه! به‌ڵێ هه‌ندێک له شوێنکه‌وتووانی دینه ئاسمانییه‌کان شتانێکیان وتووه؛ بۆ نموونه ئه‌وه‌ی ئه‌هلی ته‌وراته ده‌ڵێت به عیبری قسه‌ی کردووه، ئه‌وه‌ی ئه‌هلی ئینجیله ده‌ڵێت به سیریانی قسه‌ی کردووه، هه‌ندێک موسوڵمانیش ده‌ڵێت به عه‌ره‌بی قسه‌ی کردووه، به‌ڵام ئه‌مانه هیچ ده‌لیلێکیان له‌سه‌ر نییه‌و نازانین که خوای په‌روه‌ردگار به چ زمانێک له‌گه‌ڵ سه‌یدنا ئاده‌مدا دوواوه.
هه‌ندێکیش له ئه‌هلی ته‌فسیر فه‌رموویانه: مه‌به‌ست له ئایه‌تی «وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء...» [البقرة: 31] له‌وه‌یه که خوای گه‌وره هه‌موو زمانه‌کانی فێر کردووه. به‌ڵام ئایا سه‌یدنا ئاده‌م هه‌موو زمانه‌کانی زانیوه؟! ئه‌وه‌ش بۆچوونێکه له بۆچوونه‌کان که زانایان فه‌رموویانه به‌ڵام ئێمه نازانین و ئه‌وه‌شیانمان بۆ ته‌ئکید ناکرێت و خوای گه‌وره خۆشی ده‌یزانێت به چ زمانێک بووه.
پاشان ئه‌وه‌ش بزانین خوای په‌روه‌ردگار که بیوه‌ێت له‌گه‌ڵ هه‌ر جه‌مادێکدا، هه‌ر بێگیانێکیشدا بدوێت به‌و زمانه‌ی که ئه‌و ته‌فاهومی پێ ده‌کات خوای په‌روه‌ردگار بۆی خه‌ڵق ده‌کات، هه‌روه‌کو چۆن لاشه‌مان له قیامه‌تدا دێته گۆ، دێته قسه کردن و شاهیدی ده‌دات له‌سه‌رمان.