X

گەڕان




رۆژوو >>  رۆژووی ئافره‌تان به‌گشتی
  •    رۆژێک پاش پاکبوونه‌وه‌ی سووڕی مانگانه به‌ڕۆژوو بووم هیچ خوێنێکم نه‌دی پاشان دڵۆپێک خوێنم بینی..
  • مامۆستا گیان رۆژێک پاش پاکبوونه‌وه‌ی سووڕی مانگانه به‌ڕۆژوو بووم هیچ خوێنێکم نه‌دی پاشان دڵۆپێک خوێنم بینی به‌ڵام رۆژووه‌که‌م نه‌شکاند؛ ئایا رۆژووه‌که‌م قبووڵه یان نا؟

    به‌ڵێ رۆژووه‌که‌ت قبووڵه إن شاء اللّه، یه‌ک نوقته‌و دوو نوقته‌ش ته‌ئسیری نابێت وه‌کو سه‌یدنا عه‌لی کوڕی ئه‌بی تالیب (خوا لێی رازی بێت) ده‌یفه‌رموو: «إِذَا رَأَتِ الْمَرْأَةُ بَعْدَ مَا تَطْهُرُ مِنَ الْحَيْضِ مِثْلَ غُسَالَةِ اللَّحْمِ، أَوْ قَطْرَةِ الرُّعَافِ، أَوْ فَوْقَ ذَلِكَ أَوْ دُونَ ذَلِكَ، فَلْتَنْضَحْ بِالْمَاءِ، ثُمَّ لِتَتَوَضَّأْ وَلْتُصَلِّ وَلَا تَغْتَسِلْ، إِلَّا أَنْ تَرَى دَمًا غَلِيظًا فَإِنَّمَا هِيَ رَكْضَةٌ مِنَ الشَّيْطَانِ فِي الرَّحَمِ»[1]، یه‌عنی ئه‌گه‌ر نوقته‌نوقته بێت هیچ ته‌ئسیرێکی له‌سه‌ر نییه، که‌واته هیچ ته‌ئسیرێکی له رۆژووه‌که‌ت نه‌کردووه خوای گه‌وره لێتی قبووڵ کات.



    [1]. ابن أبي‌شیبة: 994؛ ئیمامی دارمی به‌م له‌فزه ریوایه‌تی کردووه: «إِذَا تَطَهَّرَتِ الْمَرْأَةُ مِنَ الْمَحِيضِ، ثُمَّ رَأَتْ بَعْدَ الطُّهْرِ مَا يَرِيبُهَا، فَإِنَّمَا هِيَ رَكْضَةٌ مِنَ الشَّيْطَانِ فِي الرَّحِمِ. فَإِذَا رَأَتْ مِثْلَ الرُّعَافِ، أَوْ قَطْرَةِ الدَّمِ، أَوْ غُسَالَةِ اللَّحْمِ، تَوَضَّأَتْ وُضُوءَهَا لِلصَّلَاةِ، ثُمَّ تُصَلِّي فَإِنْ كَانَ الدَمُ عَبِيطًا الَّذِي لَا خَفَاءَ بِهِ، فَلْتَدَعِ الصَّلَاةَ» (902).